Age, inquies et ille ridens

Ista parva sunt. Ad eos igitur converte te, quaeso. Haec para doca illi, nos admirabilia dicamus. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. At hoc in eo Quid de Platone aut de Democrito loquar. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Et ille ridens.

Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit. Utilitatis causa amicitia est quaesita.

Ut placet sunt excelsiores

Inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. An hoc usque quaque, aliter in vita? Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.

Photo by Raphael Nast

Omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Ista parva sunt. Ad eos igitur converte te, quaeso. Haec para doca illi, nos admirabilia dicamus. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. At hoc in eo Quid de Platone aut de Democrito loquar. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Et ille ridens. Quis est autem dignus nomine hominis, qui unum diem totum velit esse in genere isto voluptatis. Ad eos igitur convert te, quaeso. Duo Reges: constructio interrete. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia. Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Duo enim genera quae erant, fecit tria. Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.

Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. An hoc usque quaque, aliter in vita?

Photo by Raphael Nast on Unsplash
Download this photo by Raphael Nast on Unsplash

Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. An hoc usque quaque, aliter in vita?

Share this post